أعمى ولو أنى بشوف أخرس ولسانى فى حلقى
عاجز مكتوف الآيدى بعجز حتى عن حقى
بهرب بكلامى وشعرى بهرب من نفسى وعمرى
سئلونى ده فين امالك راحت مع مين احلامك
قلت لهم اصلى ياناس دى مشاكلى بتكسر ظهرى
وقالوا لى ده انت شباب لازم بتعيش بعزيمتك
رديت وأجبت خلاص ده الهم مشيب شعرى
والحلم اللى بيتبسم الحزن عليه يتقسم
يهرب من كل حقيقه ويموت مخنوق مستسلم
مظلوم مجروح متدمر وخسرت اللى اتمنيت
عايش ولا ليا وجود وهاموت وكأنى ما جيت